Ruimte voor prijsafspraken

Wat is er aan de hand? In het kader van de Green Deal, het grote duurzaamheidsprogramma van de Europese Commissie, is meer ruimte gekomen voor afspraken tussen producenten als het gaat om duurzaamheid. De meerkosten die duurzaam produceren met zich meebrengen, mogen ze in overleg met concurrenten doorberekenen aan de afnemers en uiteindelijk aan de consument. Meestal zijn prijsafspraken verboden, maar voor dit doel mogen ze wel. Zo wil de Europese Commissie een impasse doorbreken. Verduurzaming leidt bijna altijd tot kostprijsverhoging. Gaat de concurrent niet mee, dan prijs je jezelf als duurzame producent uit de markt. Spreek je af dezelfde stappen te zetten en je kunt de hogere kosten over de hele linie doorberekenen, dan krijg je ze wel terug.

Er moet genoeg ruimte blijven voor gezonde concurrentie

Het is mooi dat de Europese Commissie die ruimte biedt. Het voorkomt een heilloze concurrentie op duurzaamheid, maar kennelijk vlot het in de praktijk nog niet zo. Er is nog onvoldoende bekendheid met de aangepaste regels. Daar hoort ook deze factor bij: (on)duidelijkheid. Tot hoe ver mag je eigenlijk gaan, wat mag je wel en wat mag je niet afspreken met je concullega?

Voordelen bij klanten

ACM zegt op haar site onder meer dat ‘een eerlijk deel van de voordelen bij de klanten terecht moet komen’, dat de afspraak ‘niet verder mag gaan dan wat strikt nodig is voor duurzamer ondernemen’, en dat er ‘genoeg ruimte moet blijven voor gezonde concurrentie’. Daar zit nog heel wat interpretatieruimte in. Dat is niet handig, je wilt weten waar je aan toe bent. Werk aan de winkel dus voor zowel ondernemers als ACM.