Foto: Canva
Begin september meldde een regionale krant de opening van een restaurant, waar je wel vlees kunt eten, maar waar âveganâ de norm is.
Want, zoals een van de eigenaren zei: â200 gram vlees op je bord is niet meer van deze tijdâ. Dat heeft de arme man geweten; op de sociale media verschenen veel boze reacties met als strekking âik bepaal zelf wel hoeveel vlees ik eetâ. Die 200 gram is bijna drie keer de aanbevolen dagelijkse hoeveelheid volgens de Gezondheidsraad en dus waarschijnlijk te veel om echt gezond te zijn.
Vleesporties in Nederlandse horeca
De schaarse keren dat ik een eetgelegenheid bezoek, valt mij op hoezeer in de horeca het vlees centraal staat. Groenten, aardappels en dergelijke worden vaak aangeduid als âgarnituurâ; uit voedingsoogpunt lijkt dat de omgekeerde wereld. Overigens valt het met de vleesporties in de Nederlandse horeca wel mee, of tegen als je een grote vleeseter bent. Wij waren als bescheiden vleeseters tijdens onze zomervakantie in Duitssprekende gebieden, waar je enorme lappen vlees op je bord krijgt, in ieder geval blij als we ergens halve porties konden bestellen.
30% aan dierlijk eiwit
Meer dan een onsje minder vlees en zuivel in de rijke landen lijkt wenselijk of zelfs noodzakelijk. Maar het is op zijn minst twijfelachtig of een veganistisch consumptiepatroon de juiste oplossing is, zoals de makers van de onlangs geïntroduceerde veganistische âSchijf van Vijfâ stellen. Veehouderij is nodig om planten te bemesten en om reststromen en gebieden die niet geschikt zijn voor akkerbouw, te benutten voor voedselproductie. Wageningse deskundigen hebben echter uitgerekend dat ongeveer 30% aan dierlijk eiwit in de totale eiwitvoorziening het beste scoort qua duurzaamheid en toereikend is uit voedingsoogpunt. Dat is de helft minder dan het huidige aandeel in de rijke landen. Zoân transitie zou uiteraard consequenties hebben voor de omvang van de veehouderijproductie.
Duurzaamheidsproblemen
De bovenbedoelde boze reacties geven aan dat althans bij een deel van de bevolking de eigen voorkeuren of gewoontes zwaarder wegen dan de verantwoordelijkheid voor de eigen gezondheid, de zorg voor mensen elders en voor de planeet. Die houding, die niet beperkt blijft tot de (vlees)consumptie, stemt niet hoopvol voor het bereiken van een oplossing voor de snel toenemende duurzaamheidsproblemen
Mis geen enkel topverhaal op Eiwit Trends
Dit premium artikel is enkel beschikbaar voor abonnees
Beperk risico's met betere investeringen
Versterk je ketenpositie met de juiste partners
Versnel innovaties met de nieuwste trends
Beleef journalistiek van top niveau door collega’s, ervaren redacteurs én experts uit de sector.
Alieke Hilhorst
Chris Polkamp
Wendy Noordzij