Vol in de wedstrijd tijdens de atletiek-BBQ

‘Wil er nog iemand een koud stukje biefstuk?’ Achteloos krijg ik het bord onder de neus geduwd tijdens de jaarlijkse barbecue van de atletiekvereniging. Ik sla het vriendelijk af. Vlees? Weggooien? Dat is dus twee keer fout.

Ik houd er een naar gevoel aan over. Als columnist ben je onafhankelijk, maar sinds ik columns schrijf voor Eiwit Trends voelt het alsof ook ik aan de wedstrijd deelneem: ‘We’ winnen als plantaardig de overhand krijgt. De koude biefstuk weggooien, is dan een verliespunt.

De mensen met wie ik aan tafel zit, lopen met gemak 15 tot 20 kilometer hard en dat drie keer per week. Ze zijn dus bezig met gezondheid en met hun lijf. Goed geïnformeerde consumenten denk je. Het gesprek komt op wat ze eten. Al mansplaining leg ik ze uit wat de eiwittransitie inhoudt. Ik spreek over hybride vlees, ik heb het over het hutspotakkoord van Lidl, ik hoor mezelf de term nudging op tafel gooien en ik heb het over de doelstelling 40-60% eiwit in vlees en plantaardig.

Wel een wereld die intrigeert

Iedereen kijkt me glazig aan. Het is een wereld die deze voorloper-consumenten helemaal niet kennen. Het is wel een wereld die hun intrigeert, merk ik. Is de industrie achter hun voedsel echt op die manier bezig? Wat bijzonder! Ze hebben er nog nooit bij stilgestaan, maar denken al snel mee. Als ik uitleg dat AH het aandeel plantaardig niet weet op te krikken, omdat de keten aan productgroepen als zuivel en kant-klaar-maaltijden extra proteïnes toevoegt, roept dat heel veel vragen op.

Waarom doet AH dat? ‘Het levert meer winst op’, zeg ik, ‘geen gezondheidswinst overigens, maar winst voor de keten’. Eentje aan tafel is slim en vraagt waarom AH dan geen plantaardige proteïnes aan zuivel toevoegt? Probleem opgelost toch? De klassieke win-winsituatie. Zo simpel lijkt het wel. Maar hybride zuivel heeft nadelen in smaak, mondgevoel, voedingswaarde. En wie wil er melk met erwteneiwit drinken? Kortom, ik zie de beren in grote drommen op de weg. De hele industrie ziet dat.

Hybride zuivel duidelijk aanwezig op PLMA

Als deze voorlopersgroep zelf met het idee komt, zouden de supermarkten het idee serieuzer moeten overwegen, denk ik na afloop. In Amsterdam was vorige maand de jaarlijkse PLMA-beurs waar supermarkten hun huismerkaanbod inkopen. Hybride zuivel was duidelijk aanwezig als noviteit in het aanbod. Zo was er een mix van koe- en plantaardige melk in magere, halfvolle en volle varianten. Yoghurts en desserts komen eraan.  

Zo trok ik twee lessen uit de jaarlijkse atletiekbarbecue. Onwetende consumenten zijn razend nieuwsgierig naar en staan welwillend tegenover de eiwittransitie. Ze nemen graag een kijkje in een voor hen volkomen onbekende wereld. Supermarkten moeten dus nog meer roeptoeteren. Les twee. Deze groep durft verder te gaan dan wat supermarkten nu aanbieden. Plantaardige zuivel wordt gewoon gezien als een slimme, pragmatische stap. Niet als een minderwaardige melk of halfbakken vega-product. Gooi die hybride melk dus op het schap.

Ja, al pratend prikte ik overigens vrolijk een stukje vlees mee. Ik zit vol in de eiwit-wedstrijd, maar kan ook genieten van een warm biefstukje, zelfs al schiet ik dan in eigen doel. En opeten is niet weggooien. Opeten is maar één verliespunt.